Περιδιαβάζοντας την Κύπρο με την SELAS

Περιδιαβάζοντας τ’ ακρογιάλια της Κύπρου μεταξύ Αγίου Γεωργίου Πέγειας και της τοποθεσίας Τζιόνι, Αλυκή της Λάρας και Αμμούδι.

Ιδέες για εξορμήσεις από την Σειρά «Περιδιαβάζοντας την Κύπρο- ΠΑΦΟΣ»

 Είναι πολλοί που λένε πως τ’ ακρογιάλια της Κύπρου από το ακρωτήρι Δρέπανο μέχρι το Τζιόνι είναι τα «πιο παρθένα στην Κύπρο». Άλλοι όμως υπογραμμίζουν πως στη δυτική εσχατιά της Κύπρου, σε τούτη τη σήμερα ακατοίκητη περιοχή, πρωτοπάτησαν τα πόδια τους οι Αχαιοί το 14ο αιώνα π. Χ. και στις ακρογιαλιές της βρίσκονται μνημεία, τάφοι, εκκλησίες και άλλα αναρίθμητα σημάδια μιας άλλοτε πολυπρόσωπης κοινωνίας.

Αν ο ταξιδιώτης επιθυμεί να εξερευνήσει τη δυτική παράκτια περιοχή του Ακάμα, μπορεί να ακολουθήσει τον παραλιακό δρόμο από το νησί του Αγίου Γεωργίου της Πέγειας μέχρι το ακρωτήρι Αρναούτη. Ακολουθώντας αυτή την διαδρομή, στα αριστερά συναντάς μια μπλάβα θάλασσα η οποία, κάπου-κάπου δημιούργησε όμορφες γραφικές αμμουδιές αλλά και κάθετους γκρεμούς από τα μανιασμένα κύμματά της. Στα δεξιά το τοπίο είναι άγριο, βαθιά και στενά φαράγγια, επικλινείς εκτάσεις που κατεβαίνουν από το οροπέδιο της Λαόνας προς τη θάλασσα και απόκρημνα, σχεδόν κάθετα, βράχια που μαρτυρούν παλιές ακτές όπου έφταναν τα κύματα της θάλασσα. Αυτά τα χερσαία βράχια διαβρώνονται ακόμα και σήμερα από τους ανέμους που μεταφέρουν λεπτή άμμο. Μερικές άλλες επίπεδες θαλάσσιες αναβαθμίδες και σπήλαια που ανοίχτηκαν από τα νερά της θάλασσας του χειμώνα, συμπληρώνουν την εικόνα του ξεμοναχιασμένου αυτού τοπίου. Όλη αυτή η έκταση της βορειοδυτικής χερσονήσου του Ακάμα, με μια σταθερή κλίση προς τη θάλασσα, είναι καλυμμένη με φυσική βλάστηση, όπου κυριαρχεί ο σχίνος, ο αόρατος, η αγριοχαρουπιά, η τρεμιθιά, το θυμάρι, η ψησταριά, η αγριελιά, η χαρουπιά και μια τεράστια άλλη ποικιλία φυτών και θάμνων.

Διανύοντας το χωμάτινο δρόμο, στα δεξιά διακρίνονται πολύ καθαρά οι λόφοι και οι ιδιωτικές εκτάσεις των Πάνω και Κάτω Αρόδων, της Ίνειας και της Δρούσειας.

Οι Λούρες στο βάθος του Άβακα ή του ποταμού της Τοξεύτρας, όπως συχνά αποκαλείται, είναι μια τεράστια αμμουδιά με μια ανυψωμένη θαλάσσια αναβαθμίδα να την πλαισιώνει. Συνεχίζοντας την οδοιπορία με την αδιάκοπη αλληλουχία αμμουδερών όρμων και μυτερών κάβων από πωρόλιθο, αφήνεις πίσω το «Μυλοκοπιό» και τους «Αγίους Φανέντες» και φτάνεις στο «Χωγλακά» ή την αμμουδιά της Λάρας. Εντυπωσιάζει το μέγεθος της αμμουδιάς, πλαισιωμένη όπως είναι από ιδιωτικές εκτάσεις.

Βορειότερα της αμμουδιάς της Λάρας, βρίσκονται το Αμμούδι και το εκκολαπτήριο χελώνων, ενώ μεταξύ τους βρίσκεται η μικρή χερσόνησος της Λάρας, γνωστή ως Αλυκή της Λάρας. Σε τούτη την χερσόνησο, ο επισκέπτης θα πρέπει να ξοδέψει λίγο χρόνο και να δει το ιδιόμορφο άσπρο ασβεστόλιθο, τα αβαθή κοιλώματα και τα βαθιά ανοίγματα, τις λιμνούλες, τα κατακόρυφα βράχια. Κατά τους χειμερινούς μήνες όταν υψώνεται η στάθμη του νερού, γεμίζουν τα κοιλώματα με θαλάσσιο νερό και δημιουργούνται τεράστιες ποσότητες αλατιού. Διατηρούνται ακόμα τα θεμέλια και οι τοίχοι της οικοδομής όπου διέμεναν οι αλατοφύλακες της βρετανικής διακυβέρνησης. Πιο πέρα είναι οι Καραβόπετρες όπου σύμφωνα με μια ισχυρή παράδοση, δένανε τα καράβια τους οι Σαρακηνοί, προτού αρχίσουν τις αρπαγές και τη λεηλασία στους γύρω οικισμούς και τις «101 εκκλησίες».

Αλλά και οι «Ερημίτες» μια σειρά υψωμένων σπηλαίων, λαξευμένων στη στεριά, σ’ απόσταση από τη θάλασσα, κάτι κρύβουν με τα ανάστημα και την κατασκευή τους, που θα πρέπει κάποτε να αποκαλυφθεί.

Ο Γερόνησος πιο πέρα, ίσως να’ ναι ο πραγματικός Γερόνησος, με το επίμηκες του σχήμα, αρκετά μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, ελκύει με την ομορφιά του τοπίου του. Εδώ οι βασάλτες που μεταφέρθηκαν στη βοτσαλένια αμμουδιά έχουν πάρει ένα βαθύ μαύρο χρώμα που ελκύει το μάτι, ενώ δίπλα δύο κάθετα βράχια δημιουργούν μια εικόνα σπάνιας ομορφιάς.

Πιο πέρα βρίσκονται άλλα πιο μικρά νησάκια που φαίνονται να επιπλέουν στη θάλασσα, μέχρις ότου η περιδιάβαση τερματιστεί στο Τζιόνι. Δίπλα στις λάβες του Ακάμα, λίγα μέτρα στη θάλασσα, μια κολόνα, στο πείσμα των αιώνων, στέκει όρθια. Εδώ τοποθετούν μερικοί το επίνειο της άγνωστης ακόμα Ακαμαντίδας, άλλοι το επίνειο του Αγίου Κόνωνα, που το εξωκκλήσι κι άλλα σημάδια μιας ίσως παλιάς πολιτείας βρίσκονται λίγα μέτρα ανατολικότερα.

Η περιδιάβαση σε τούτη την ακατοίκητη περιοχή της Κύπρου, όσο δύσκολη και κοπιώδης κι αν είναι, μας φέρνει σε άμεση συντροφιά και συνομιλία με τη φύση, τη γνήσια φύση της Κύπρου.

Η αμμουδιά της Λάρας

Την αμμουδιά της Λάρας την πλησιάζεις από ένα στενό χωματόδρομο κάθετο προς τον κύριο δρόμο Αγίου Γεωργίου Πέγειας – Ακάμα. Με το ημικυκλικό της σχήμα εκτείνεται σ’ απόσταση κάπου ενάμιση χιλιόμετρο, πλαισιωμένη με χαμηλούς θάμνους σχίνου. Ο άμμος είναι λεπτόκοκκος με σκορπισμένα μικρά και μεγάλα βότσαλα. Το φάρδος της φτάνει σε μερικές περιπτώσεις τα εκατό μέτρα. Στις δυο άκρες της εκτεταμένης αυτής αμμουδιάς ορθώνονται χαμηλοί άσπροι βράχοι. Όταν δεν φυσούν ορμητικοί δυτικοί άνεμοι, η θάλασσα είναι πραγματική απόλαυση. Διαφορετικά θα πρέπει ο επισκέπτης να προχωρήσει στο βόρειο άκρο της αμμουδιάς, κοντά στους βράχινους θαλάσσιους γκρεμούς, όπου τα σχετικά ξέβαθα νερά του επιτρέπουν να κολυμπήσει κάπως άνετα.

Η θέα από την αμμουδιά της Λάρας στα νότια είναι γοητευτική. Όμως θα πρέπει να προχωρήσεις στο βάθος της Λάρας, όπου ορθώνονται κατακόρυφα οι ασβεστολιθικοί βράχοι. Από το σημείο αυτό μέχρι την άλλη αμμουδιά, όπου βρίσκεται το Αμμούδι, συναντώνται σπάνια γεωμορφολογικά φαινόμενα: απότομοι κάθετοι ασβεστολιθικοί βράχοι, βαθιά θαλάσσια σπήλαια, αψίδες και μοναχιασμένοι πελώριοι βράχοι στη θάλασσα.

Βέβαια εκείνο που ιδιαίτερα εντυπωσιάζει είναι τα τεράστια σπήλαια και οι τρύπες που ανοίχτηκαν στην επιφάνεια του πετρώματος, με ποικίλη διάμετρο και αρκετά μέτρα μακριά από το στόμιο των σπηλαίων.

Το Αμμούδι

Αν αναζητάς την πιο μοναχιασμένη αμμουδιά της Κύπρου, ίσως θα τη βρεις στο Αμμούδι, στα βόρεια της Αλυκής της Λάρας. Πρόκειται για ένα όρμο σε σχήμα πετάλου, που τα δυο του άκρα καταλήγουν σε χαμηλούς γκρεμούς, ένα ορθόκοφτο με ασβεστολιθικά πετρώματα κι ένα άλλο λιγότερο απότομο με πυριγενή πετρώματα.

Η αμμουδιά, που’ ναι καλυμμένη με λεπτόκοκκο άμμο, έχει μήκος 350 μέτρα και πλάτος 30 μέτρα. Κάπου στο μέσο σχηματίστηκαν θίνες, δηλαδή αμμόλοφοι, 15 περίπου μέτρα ύψος, που συγκρατιούνται στη θέση τους από ομπρελώδεις σχίνους. Ο τεράστιος όγκος άμμου που εναποτέθηκε σ’ αυτό τον κολπίσκο, δικαιολογεί το όνομα που δόθηκε στην περιοχή, ώστε να μη χρειάζονται ετυμολογικές έρευνες.

Άθελα σου, σας βρεθείς σ’ αυτή την αμμουδιά με το παρθένο τοπίο και την άγρια φυσική βλάστηση γύρω, αναρωτιέσαι για την προέλευσή της. Μεγάλος και αδιάλειπτος ο αγώνας της φύσης. Πόσα χρόνια κι αιώνες χρειάστηκαν να μεταφερθεί στη θάλασσα από τους ποταμούς και τους ανέμους το υλικό της στεριάς! Κι αργότερα με πόση υπομονή ο λεπτόκοκκος άμμος ξαναβγήκε στη στεριά με τη δύναμη του κύματος, των ρευμάτων και του ανέμου, για να σχηματιστούν οι αμμουδιές!

Όμως η θάλασσα μπροστά σου είναι γλαυκή και κάποτε σκουροπράσινη. Λίγοι βράχοι που προβάλλουν μέσα από την θάλασσα, χρησιμοποιούνται από μερικούς κολυμβητές, κάποτε ως εξέδρες για βούτηγμα και κάποτε ως χώρος για ξεκούραση ή ηλιοθεραπεία.

Στα νότια του όρμου, κοντά στον ασβεστολιθικό γκρεμό και βαθιά στη θάλασσα, βρίσκονται σπασμένοι αμφορείς, απόδειξη κάποιου παλιού ναυαγίου, αδιάψευστη μαρτυρία των εμπορικών σχέσεων Ελλάδας και Κύπρου στα παλιά χρόνια. Δε βρίσκεται άλλωστε, πολύ μακριά η Ακαμαντίδα, η πόλη που κατά την παράδοση, κτίστηκε από τον Ακάμαντα, καθώς επέστρεφε από τον Τρωικό πόλεμο.

Προστατευμένο από σφοδρούς ανέμους, ήσυχο και γαλήνιο το Αμμούδι, με πολύ καθαρά νερά, συγκεντρώνει λίγους αλλά εκλεκτούς επισκέπτες, τους θερινούς κυρίως μήνες. Όμως εκείνο που ιδιαίτερα εντυπωσιάζει σ’ αυτή την αμμουδιά είναι το εκκολαπτήριο των χελώνων. Ένα εκκολαπτήριο εγκαταστάθηκε εδώ στο Αμμούδι για την προστασία και αναπαραγωγή των θαλασσίων χελώνων. Η πράσινη χελώνα και η χελώνα καρέττα, τα δυο είδη χελώνων που επιζούν στην Κύπρο, σαν φτάσει ο καιρός να γεννήσουν τα αυγά τους, πλησιάζουν τις μοναξιασμένες αμμουδιές, όπως είναι το Αμμούδι. Εναποθέτουν τα αυγά τους, σχήματος μπάλας επιτραπέζιας αντισφαίρισης, μέσα σε φωλιές, που’ ναι τρύπες στη ζεστή άμμο.

Αξίζει τον κόπο και συνάμα ικανοποιείται το αίσθημα της ανθρώπινης περιέργειας να παρακολουθήσεις τον τρόπο που οι χελώνες, που για ολόκληρους μήνες ζουν στη θάλασσα, ξαφνικά βγαίνουν στην αμμουδιά να γεννήσουν τα αυγά τους. Η εκκόλαψη διαρκεί γύρω στους δυο μήνες και τα μικρά χελωνάκια βγαίνουν από την άμμο και πορεύονται προς τη θάλασσα μ’ένα ενστικτώδη προσανατολισμό!

Περισσότερες ταξιδιωτικές ιδέες και εμπνεύση για αποδράσεις στη σειρά «Περιδιαβάζοντας την Κύπρο – Πάφος».

 

© 2024 SELAS PUBLICATIONS LTD. All Rights Reserved. Website Designed & Developed by ruxbo